U bent hier
OCMW schaft leefgeld af
"Een gezin kreeg wekelijks per volwassene 50 euro en per kind 25 euro, en dat werd cash aan het loket uitbetaald. Elke dag werd er geld uitbetaald, soms 50 euro, soms 100 euro. Op de duur leek het loket van het OCMW meer op een kassa. Met de meerderheidspartijen (N-VA, CD&V, sp.a, nvdr.) zijn we overeengekomen om dit niet meer te doen", zegt Sarah Smeyers.
Zes dagen geduld
Volgens Smeyers moeten de mensen maximum zes dagen geduld oefenen vooraleer ze zekerheid hebben over een leefloon. "Het sociaal comité dat daarover beslist komt elke woensdag samen en de dossiers die hoogdringendheid vragen krijgen voorrang. Voorschotten worden echter niet meer uitbetaald. Het probleem was dat het principe 'gegeven is gegeven' geldt, en dat je het leefgeld niet kan terugvragen wanneer iemand zijn aanvraag dan toch niet wordt goedgekeurd. Dat is niet eerlijk ten opzichte van mensen die het wel verdienen. Bij sommige OCMW's komt het sociaal comité maar om de maand samen, hier moeten de mensen maximum een week wachten. Leefgeld is niet wettelijk verplicht. Vroeger werden soms al voorschotten gegeven, maar nu willen we eerst het comité laten spreken. Dat wordt trouwens ook zo gedaan in andere OCMW's. We geloven dat het comité het aangewezen orgaan is om in onderlinge samenspraak al deze beslissingen te nemen", zegt ze.
Overleven
Patrick De Smedt (sp.a), de voorganger van Sarah Smeyers, noemt de afschaffing 'totaal onverantwoord'. "Het gaat over kleine bedragen. Maar voor mensen die echt niets meer hebben, is het erg belangrijk. Het gaat echt over hun overleven. Gemiddeld duurt het toekennen van een leefloon drie weken. Dat is lang, zonder iets", zegt De Smedt.
Veertien dagen
"Als de maatschappelijk werkers maar een week krijgen om te onderzoeken of een leefloon gerechtvaardigd is, dan kan een oordeel nooit kwalitatief zijn. Je hebt minstens veertien dagen nodig", stelt De Smedt. OCMW-raadslid Paul Nijs van Groen noemt de afschaffing van het leefgeld 'onmenselijk' en 'op het randje van crimineel'. "In plaats van maatwerk aan te bieden, beperkt het OCWM zich tot wat ze wettelijk verplicht is, het minimum van het minimum. Iedereen wordt over dezelfde kam geschoren, los van wat de mensen nodig hebben. Smeyers profileert zich als de Iron Lady en rolt met de spierballen. Dit past in het symbolenbeleid van N-VA", zegt Paul Nijs van Groen.