U bent hier
't Krawietelke geeft goede voorbeeld
Onderwijsschepen Karim Van Overmeire (N-VA) moest toegeven dat zijn beeld van deze school tot zes maanden geleden toch anders was dan hoe hij er nu over denkt. Hij prees de leerkrachten om de inspanningen die ze leveren om de kinderen Nederlands te leren. "Het is een bijzondere school, met mensen uit alle delen van de wereld. Maar het zijn deze kinderen die de toekomst van onze stad zijn. Binnen 20 à 30 jaar zijn zij de dragers van de stad, de dokters, ingenieurs, loodgieters en chauffeurs van morgen. Daarvoor is het belangrijk dat de kinderen hier Nederlands leren, en initiatieven als dit feest zijn van belang om de volwassenen daarbij te betrekken", klonk het. De stad heeft al een tijdje een taalcoach, en die was er ook bij op het wereldfeest in 't Krawietelke. "Het is mijn werk om leerkrachten te ondersteunen bij het taalonderwijs", zegt taalcoach Goedroen Van Linnenburgh. "Maar in 't Krawietelke leer ik van de leerkrachten. Ze hebben dat allemaal zelf al opgebouwd door de jaren heen en doen dat heel goed", zegt ze. Sarah Kempkes, leerkracht van het eerste kleuterklasje, geeft al 13 jaar les in de school en heeft mee dat taalonderwijs op poten gezet. "Het is altijd zo geweest dat er veel kinderen van Turkse of Marokkaanse afkomst naar deze school kwamen. Sinds 2005 is het aantal nationaliteiten en achtergronden blijven stijgen. Dat is een verbetering. Vroeger had je hier kliekjes: Turkse, Marokkaanse en Belgische kinderen vormden apart groepen die op de speelplaats hun eigen taal spraken. Maar nu zijn er zoveel verschillende thuistalen dat ze wel Nederlands moeten spreken om mekaar te verstaan", zegt ze. Vijf jaar geleden gingen de leerkrachten zelf op zoek naar een methode om met deze speciale situatie om te gaan. "Na wat onderzoek zijn we uitgekomen op de TOK-methode van Averbode. We werken rond thema's en per thema is er een minimum basiswoordenschat. Die woordjes veel herhalen is de boodschap", zegt Kempkes. "Vroeger was dit typisch iets voor een school in de stad, maar ondertussen worden andere scholen eveneens geconfronteerd met dezelfde vragen, en ze komen bij ons om te kijken hoe wij het doen. Ze leren van ons." Zowel de Belgische ouders als de ouders van buitenlandse afkomst lijken zeer tevreden over de school. "Ik heb me in het begin wel wat zorgen gemaakt. Wat als mijn kind geen deftig Nederlands zou kunnen leren, zou het geen invloed hebben op het niveau van het onderwijs? De leerkracht heeft me daarover gerustgesteld. Ze differentiëren veel, en hebben al jaren ervaring. En het blijven ook gewoon kinderen onder mekaar, ook al zijn het Belgische en buitenlandse kinderen. De ene is op taalvlak wat beter, maar zit dan wat achter op motorisch gebied." Nurrettin is van Turks-Koerdische afkomst en koos bewust voor een multiculturele school voor zijn zoon Roegesch. "De wereld is multicultureel en dus moet de school van mijn zoon dat ook zijn. Mijn zoon heeft nu Belgische vrienden en vrienden van andere nationaliteiten. En hij spreekt Koerdisch en Nederlands."