Nationale campagne van N-VA pakt.

Volgens de resultaten van een exclusief onderzoek door de Katholieke Hogeschool Kempen in opdracht van de Gazet van Antwerpen raast de N-VA op 14 oktober als een pletwals door het gros van de Vlaamse gemeenten  en doorbreekt ze op tal van plaatsen de jarenlange alleenheerschappij van CD&V. Zelfs christen-democratische bolwerken als de Kempen moeten eraan geloven.  Als de cijfers van deze peiling op de verkiezingsdag worden bevestigd, gaat het om een politieke aardverschuiving.

De partij van Bart De Wever beschikt in de meeste steden en gemeenten niet over kopstukken die daar door hun nationale bekendheid mee het verschil kunnen maken. Dus dokterde de N-VA een strategie uit die, voorlopig althans, volop schijnt te werken. De partij speelt in heel Vlaanderen resoluut haar voorzitter uit die de “kracht van verandering” predikt en er bij iedereen inhamert dat die verandering moet beginnen in de Dorpsstraat. Met dit manoeuvre maakt hij van hemzelf en het beleid van de regering-Di Rupo I de inzet van de gemeente- en provincieraadsverkiezingen.

CD&V-voorzitte Beke verweet De Wever zondag nog dat hij van de lokale  verkiezingen een nationale test wil maken en dat hij in de 308 Vlaamse gemeenten de lijst trekt. Ook de andere traditionele partijen proberen het boegbeeld van de N-VA te beschadigen. Vorige week moest De Wever spitsroeden lopen omdat hij zijn campagnebus verkoos boven het senaatsdebat over de staatshervorming. Die kritiek klinkt misschien goed bij de eigen achterban, maar niet bij het kiespotentieel van de N-VA.

CD&V moet de N-VA trouwens niets verwijten, want ze heeft bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen de populariteit van ene Yves Leterme op dezelfde wijze aangewend.

Een peiling is en blijft ‘slechts’ een peiling en al naargelang hun score of die van hun partij plaatsen de meeste politici er vraagtekens bij. In de enquêtes op federaal niveau laat de N-VA constant hoge percentages optekenen. Die trend wordt doorgetrokken naar het lokale niveau. We zijn nog vier maanden van de verkiezingen en politieke ‘accidenten’ tijdens de campagne zijn nooit uit te sluiten. Denk maar aan Van den Driessche in Brugge en Capiau aan de kust. Als de N-VA na 14 oktober zo massaal als voorspeld haar intrede doet in de stad- en gemeentehuizen, worden de verhoudingen daar grondig door elkaar geschud en zullen veel voorakkoorden sneuvelen.

Dat het ook in Aalst, een stad die van oudsher een vaste Vlaams-Nationale basis heeft onder meer door het Daensisme, bingo zal zijn, daar twijfelt niemand meer aan. De vraag is: hoe groot wordt de bingo en wie betaalt het gelach?