U bent hier
Inwoners van Nagorno-Karabach zoeken steun in Aalst
Het Nieuwsblad/Regionaal: Dender,
Een delegatie uit Nagorno-Karabach, een enclave in Azerbeidzjan waar vooral Armeniërs wonen, was te gast in Aalst. Met hun bezoek hopen ze toenadering te krijgen tot de Europese Unie en ijveren ze voor de erkenning van hun onafhankelijkheid. Schepen Van Overmeire (N-VA) denkt dat Aalstenaars kunnen helpen.
“De inwoners van Nagorno-Karabach (Artsakh) zitten al 25 jaar in een politiek isolement, want na de val van de Sovjet-Unie bleven deze christelijke Armeniërs binnen de moslimrepubliek van Azerbeidzjan”, legt schepen van Internationale Samenwerking Karim Van Overmeire (N-VA) uit. Hij ontving zondag een delegatie uit de enclave. Onder hen bevonden zich de gouverneur van de regio Shahumyan en de burgemeester van Karvachar. De regio maakte zich los van Azerbeidzjan, maar die onafhankelijkheid is nog niet internationaal erkend.
“Het betekent concreet dat hun paspoorten niet erkend worden, ze kunnen niet reizen, bedrijven kunnen niet exporteren, diploma's worden niet erkend en vliegtuigen mogen er niet landen”, vat de schepen samen.
Kleine initiatieven
“Het is de bedoeling van deze ontmoeting om te zien of er niet, vanuit de basis, kleine initiatieven rond gezondheidszorg of op cultureel vlak kunnen worden opgestart. Dit is een eerste, informeel, overleg. Grote plannen zijn er nog niet vanuit de stad, maar als je ziet welke initiatieven er al lopen voor Gabrovo (de Bulgaarse stad waarmee Aalst verbroederd is, nvdr.) dan is dit voor deze regio misschien ook mogelijk. Dat zou vanuit de bevolking kunnen komen.”
“We zoeken hoe we op cultureel vlak kunnen samenwerken, samen brainstormen en leren hoe hier aan landbouw wordt gedaan”, zegt gouverneur Gagik Martirosyan. “We bezochten al twaalf steden in Frankrijk en waren al te gast in de Verenigde Staten en Australië. We zien onze toekomst toch positief in. We hopen dat op een dag onze onafhankelijkheid wordt erkend en we lid kunnen worden van de Europese familie. Ontmoetingen als deze kunnen zeker helpen. Het feit dat we nog niet erkend zijn als apart land, is iets waarmee toch ook onze kinderen niet mee opgezadeld moeten worden? Het enige dat we willen, is dat onze (mensen)rechten worden erkend, zoals voor alle andere volkeren ter wereld.”