In Aalst blijft niets nog wat het was

Zes jaar lang gekrakeel – of krakiejl zoals ze dat in Aalst zeggen - tussen coalitiepartners CD&V, Open VLD en SP.A. Dat is wat de meeste Aalstenaars zich van de vorige bestuursperiode herinneren.

Naar goede Aalsterse gewoonte kon er tussendoor toch ook (groen) gelachen worden. De burgemeester Ilse Uyttersprot (CD&V) haalde de nationale pers toen ze - verkleed als politieagent - de gemeenteraad verliet om aan protesterende brandweermannen te ontsnappen. En de burgemeester werd tegen heug en meug een internationale bekendheid na het beruchte torenincident.

Maar op vlak van beleid was er heel wat minder reden tot lachen. Knopen doorhakken was de voorbije zes jaar niet de specialiteit van de huidige coalitie. Met stilstand en grote frustratie van veel inwoners tot gevolg. Moet er een crematorium komen? En zo ja, moet het dan links of rechts van de Siesegemlaan worden gebouwd? Komt er al dan niet een nieuwe zaal voor basketbalclub Okapi Aalstar?

Hoe zit het met de evenementenhal, waar de carnavalgroepen en de jongeren al lang om vragen? En waar blijft de uitbouw van het bedrijventerrein op de Siesegemkouter dat tien jaar geleden werd aangekondigd?

De ene coalitiepartij moest maar wit zeggen, en het was voldoende voor de andere partij om luidop zwart te roepen. Niks leek de voorbije jaren te vlotten in Aalst.

Eén lichtpunt: tussen al het geruzie slaagden de partijen er wel in een inhaalbeweging in te zetten op het vlak van stadsverfraaiing - een evolutie die andere centrumsteden al lang achter de rug hebben.

Het Vredeplein werd een pareltje, de stationsbuurt staat in de steigers en de stadskanker die de Hopmarkt al achtien jaar is, werd na jarenlang geruzie eindelijk aangepakt.

Voor het overige was het vooral kommer en kwel in de coalitie.

Het stond in de sterren geschreven dat het zo moest uitdraaien. De drie coalitiepartijen waren het al voor de verkiezingen over zowat alles oneens, maar ze waren door de kiezer tot elkaar veroordeeld.

Het Vlaams Belang was als sterkste partij uit de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 gekomen. Met hen wilde niemand besturen.

Open VLD, traditioneel de grootste partij in Aalst, had graag de stad bestuurd in een paarse coalitie met de SP.A. Maar de uitslag in 2006 liet de twee partijen niet toe om de stad onder hun tweetjes te besturen.

Dus was een coalitie met de CD&V, de grootste van de traditionele partijen, met Ilse Uytttersprot als burgemeester de enige optie.

Dat de kaarten op 14 oktober grondig door elkaar worden geschud, is in Aalst de enige zekerheid. Vlaams Belang zal niet meer de grootste partij zijn. Kopstuk Karim Van Overmeire is verkast naar de N-VA. Mia De Brouwer en Ignace Verhaeghen sloegen dezelfde weg in.

De nummer één op de N-VA-lijst is dan weer een voormalige Open-VLD'er: het gaat om de volbloed liberaal Christoph D'Haese, voorzitter van de Aalsterse gemeenteraad en voormalig poulain van Karel De Gucht. Ooit voerde hij campagne met de slogan ' L' Oignon fait la force' .

D'Haese ging de voorbije maanden bij Open VLD op de loop toen hij zijn ambitie om burgemeester te worden, gefnuikt zag worden door de komst van Jean-Jacques De Gucht.

Dat de N-VA het op 14 oktober goed zal doen in Aalst staat buiten kijf. Al was het maar omdat de Aalstenaars de jarenlange stilstand meer dan moe zijn.

Of de Open VLD en vooral het piepjonge kopstuk De Gucht bij de Aalstenaars in de smaak zullen vallen, is een ander paar mouwen. J.J. - zoals op zijn affiches staat - werd vanuit het niets vanuit Berlare op nummer één van de Open VLD lijst-geparachuteerd.

Het was de bedoeling om het slabakkende liberalisme in Aalst een boost te geven. 'JJ is te jong en hij weegt te licht', is het oordeel van de meeste Aalstenaars. Maar dat de populaire liberale scheurlijst Blauw anno 2006 van oud-burgemeester Annie De Maght terug naar de oude Open VLD-stal is gekeerd, kan weer in het voordeel van De Gucht spelen.

Voor CD&V en Ilse Uyttersprot wordt het bang afwachten wat de opkomst van de N-VA met hun stemmenaantal doet. Het torenincident veroorzaakte hoogstens wat wrevel in eigen rangen, maar het gebrek aan daadkracht van haar coalitie en de constante ruzies met paars dreigen Uyttersprot en de CD&V zwaar aangerekend te worden.

De enige stabiele factor in Aalst lijkt de SP.A van de schepen van Openbare Werken, An Van de Steen. Zij kan de stadsverfraaiing grotendeels op haar rekening schrijven. Maar of de SP.A genoeg stemmen haalt om de burgemeestersdromen van Van de Steen te realiseren, is twijfelachtig.

Het is een publiek geheim dat in Aalst de SP.A, Open VLD en zelfs de N-VA snakken van een coalitie zonder CD&V. Wordt het een coalitie met twee of drie, is dan de overblijvende vraag.